Protekla godina je bila teška za svakog pojedinca, bez obzira da li se borio sa virusom ili je od istog nastradao neko bližnji. Količina stresa kojoj je većina stanovništva bila izložena nije uobičajena, pa se organizam sa njom nosi na različite, nekad i ekstremne načine. Procenat ljudi koji je 2020. godine potražio pomoć psihotarapeuta i psihijatara je višestruko veći u odnosu na 2019. godinu. Veliki procenat njih pomoć je potražio zbog simptoma koji se mogu dovesti u vezu sa depresijom. Iako lečenje depresije počinje kod psihijatra, simptomi ove podmukle bolesti često mogu doktora motivisati da pacijenta uputi na neurologa, kako bi se isključili organski uzroci (tzv. “trigeri”, odnosno okidači). S tim u vezi, neurolog može sa velikom sigurnošću zaključiti da li je depresija izazvana nekim disbalansom organizma, kao i bliže odrediti konkretnu vrstu depresije koju treba lečiti.
Lečenje depresije- kada neurolog može da pomogne?
Depresija je, pored bolesti srca i gojaznosti, najrasprostranjeniji zdravstveni problem 21. veka. Osim uobičejenih simptoma, kao što su tuga i bezvoljnost, depresija se manifestuje i kroz digestivne probleme, umor, iscrpljenost, promene u apetitu i nesanice. Ono što depresiju razlikuje od promena raspoloženja koja se ne smatraju patološkim jeste vremensko trajanje i intenzitet. Depresija je dugoročno stanje koje crpi životnu energiju i kroz vreme narušava kompletno psihofizičko stanje pacijenta. Neurolog će predložiti lečenje depresije psihoterapijom i medikamentima nakon obavljenog pregleda koji pokazuje narušavanje motoričkih i moždanih funkcija. Uz to, on će najčešće utvrditi da li se radi o sezonskoj, organskoj, endogenoj (biološkoj), tzv. velikoj i ili opštoj depresiji ili psihotičnoj depresiji. U skladu sa tom dijagnozom, psihijatar može prilagoditi terapiju i olakšati simptome. Ovaj proces je znatno lakši sa sve većim brojem privatnih neuroloških klinika u kojima se pregled može brzo obaviti.
Fibromialgija- podmukli sindrom i njegovo lečenje
Lečenje depresije je proces koji može trajati od jednog meseca do 5 godina. Ipak, neurolog često može simptome pacijenta pogrešno dijagnostigikovati kao depresiju, a zapravo se radi o prilično rasprostranjenom sindromu. Naime, fibromialgija je sindrom hroničnog bola u mišićno-skeletnom sistemu, nalik upalama mišića, a praćen je zamorom, smanjenjem kognitivnih sposobnosti i poremećajima sna. Zbog toga je razumljivo to što neurolog ove simptome ponekad previdi i fokusira se na isključenje depresije kao osnovne bolesti. Da bi se fibromialgija dijagnostifikovala, neophodno je da simptomi traju duće od 3 meseca u kontinuitetu, da su svakodnevno prisutni, da se pacijent žali na “nemirne noge” i bol koji mu ne dozvoljava da utone u zdrav noćni san. Ovaj sindrom se može ispoljiti još kroz iritirana creva, migrene, upale bešike i, karakteristično, bolove u zglobovima vilice. Neurolog će u ovom slučaju prepisati mišićne relaksanse, ali i uputiti na psihijatra, kako bi pacijent u terapiju uključio antidepresive, koji će pozitivno uticati na poremećaj pažnje i koncentraciju tokom dana. Kao i lečenje depresije, tretiranje fibromialgije zahteva da se pronađe uzrok, koji može biti nasledan, ali i reakcija na traumu ili dugotrajni stres. Uz određene medikamente, neurolog će kod oba stanja preporučiti fizičku aktivnost, pravilnu ishranu, ali i dodatnu edukaciju pacijenta, kako bi potpuno razumeo osvoje stanje i pristupio mu kao izlečivom i normalnom.